W Piśmie Świętym nie znajdziemy dokładnej informacji na temat tego, kim właściwie była żona Kaina. Możliwe są tylko trzy odpowiedzi – była jego siostrą, siostrzenicą lub ewentualnie córką siostrzenicy. Nie zostało nigdzie napisane w jakim wieku był Kain, gdy zabił Abla (Rdz 4:8), ale skoro obaj pracowali na roli, możemy z pewnością założyć, że byli już dorośli i mieli założone własne rodziny. W czasie gdy doszło do bratobójczego czynu Adam i Ewa mieli zdecydowanie więcej dzieci, niż tylko znanych nam synów: Kaina i Abla (Rdz 5:4). Obawa Kaina o własne życie po zamordowaniu brata (Rdz 4:14) może oznaczać, że Abel posiadał rodzinę – np. dzieci, wnuki, prawnuki – która mogłaby chcieć się zemścić.

Kobieta, którą Kain wziął za żonę (Rdz 4:17) musiała być córką lub wnuczką Adama i Ewy, którzy byli nie tylko pierwszymi, ale też jedynymi ludźmi stworzonymi przez Boga. Dlatego też to ich dzieci nie miały innego wyjścia, jak tylko wchodzić w związki małżeńskie między sobą. Należy pamiętać że Bóg Ojciec nie zabraniał kazirodczych małżeństw aż do momentu, kiedy na świecie było tylu ludzi, że przestały być one koniecznością (Pwt 18:6-18). Natomiast z perspektywy dzisiejszych czasów możemy oceniać taką sytuację jako coś niewłaściwego, a przynajmniej dziwnego. Jednak musimy pamiętać, że ludzkie DNA i wady genetycznie zaczęły pojawiać się dopiero z biegiem czasu. A jako że Adam i Ewa zostali stworzeni przez Boga jako pierwsi nie mieli żadnych genetycznych wad, dzięki czemu jakość ich zdrowia, jak również zdrowia kilku pokoleń ich potomków, była o wiele wyższa, niż nasza dzisiaj. W związku z tym małżeństwa w rodzinie były czymś bezpiecznym (świadczy o tym choćby średnia ilość lat, którą przeżywali pierwsi ludzie).