Bóg jest naszym Ojcem i bardzo nas kocha. Jest Bogiem miłości ale jest też sprawiedliwym Sędzią ponieważ widzi i osądza nasze postępowanie. Jednak osądza nas z miłości, dla naszego własnego dobra, byśmy zostali zbawieni. Często wydaje się nam iż miłość to tylko przyjemny stan emocjonalny, przytulanie, uśmiechanie się do siebie. Jedna miłość to także troska o drugiego człowieka i odpowiedzialność, to także zwracanie uwagi, na to że błądzimy. Najlepszym przykładem miłości jest ta Boża miłość do człowieka. Bóg kocha nas nieograniczenie, miłością pełną i czystą, doskonałą. Troszczy się o nas, gdyż nie jesteśmy mu obojętni. Tak jak rodzic, musi czasem powiedzieć nam stanowczo „Nie!”, kiedy odwracamy się od niego w stronę grzechu.

Który ojciec stałby spokojnie obserwując, gdy ktoś atakuje Jego dziecko? Każdy starałby się je ratować lub rządać sprawiedliwości. Bóg, tak jak każdy ojciec nie pozostawia sprawców bezkarnie, On każe niegodziwców.

Każdy z nas, jeśli uczyni coś złego zasługuje na karę, gdyż je brak jest niemoralny. Sędzia, mając przed sobą dowody obciążające sprawcę nie może nagle wstać i stwierdzić, iż skazany uniknie kary z powodu miłosierdzia i miłości, jaką sędzia pragnie mu okazać. Było by to niesprawiedliwe wobec pokrzywdzonego. Nawet jeśli sprawca nie zostanie osądzony na ziemi, przed karą boską i Sądem Ostatecznym nie ucieknie. Prędzej czy później zło musi zostać osądzone i ukarane.

Bóg musi ukarać nasz grzech, a karą za niego jest śmierć. Jednak tak ogromnie ukochał swój lud, że okazał nam swoje Miłosierdzie. Dlatego to Jezus Chrystus poniósł karę za nasze winy, nasze niegodziwości. On umarł na krzyżu za nas, dla naszego Zbawienia. Jednak mimo to czeka nas sąd w niebie i pewnego dnia wszyscy zdamy sprawę z naszego Życia przed Bogiem – Sędzią, Bogiem – Ojcem czy zaufaliśmy Jego Synowi Jezusowi i czy poszliśmy za nim.

Biblia mówi: „Albowiem zapłatą za grzech jest śmierć, lecz darem łaski Bożej jest żywot wieczny w Chrystusie Jezusie, Panu naszym” (Rzym. 6:23).